مَـن خاکــِـ کفـــِ پـــای سگـــِ کـــــوی همانـــــــــم
کو خاکـِـ کفــِ پای سگــِ کوی حُسیـــــن(ع) استـــ...
**به امیــد نگاه مهربانت اربابــــــــــ**
به روضة الحُسیــــــــــــن(ع) خوش آمدید.
این وبلاگ ادامه ی وب "یا مولانا یا اباصالح العجل" در بلاگفا می باشد.
یاعلی(ع)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۴)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۵ (۴)
- مهر ۱۳۹۵ (۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۲)
- مرداد ۱۳۹۵ (۵)
- تیر ۱۳۹۵ (۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۴ (۳)
- دی ۱۳۹۴ (۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۴)
- آبان ۱۳۹۴ (۴)
- مهر ۱۳۹۴ (۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۵)
- مرداد ۱۳۹۴ (۶)
- تیر ۱۳۹۴ (۷)
-
۹۸/۰۲/۰۷کہ دل گرفتہ از روزگار دور از تو...
-
۹۷/۰۸/۱۰همـــہ رفتنـــد...
-
۹۷/۰۷/۲۵غریبِ بقیــــــع
-
۹۷/۰۷/۲۱بہ امّیـــدِ نگاهــے...
-
۹۷/۰۶/۰۸عید الله الاکبـــر...
-
۹۷/۰۵/۰۱بُریــدَم از همـه إلّا حُسیـــن...
-
۹۷/۰۴/۰۲دعایــم کن حسیــن جان...
-
۹۷/۰۳/۱۶بر مـردترین مـرد جهان تیـغ زدند...
-
۹۷/۰۲/۲۳پریشـــانِ حُسیـــن....
-
۹۷/۰۲/۲۰دِلـ تنگِــ یــــار...
دلـــــ ـــــم یک کربـَــــلا میخواهد....
بُغض هایــــم را گذشتـه ام
بین الحرمیــــــــن بشکنــــ ــــم....
دَرد دل هایم را گذاشتــــه ام برای حَضرت عِشــــق بگویم.
نِگاهــــم را کنار گذاشته ام برای دیدن شِش گوشــــه...
کمتـــر صحبت میکنــــم!
میترســـم آنجا برای حُ سِ ی ن ،حُ سِ ی ن گفتن کــــــــم بیاورم!
خستـــــه ام از بدرقـه زائرانت...
خستـــه ام از "خداحافظ نایب الزیــــــاره ام"....
مَن دلـــــ ـــــم یک نقل قول دوباره از سفر کربَـــــلایت را میخواهد اربابـــــ...
بغض نوشت:
وقتی جلـوی چشمــم دست خیلی هارا میگیـــری و میبــــــری
دلـــــــــــ ــــــــــم میشکنـــــــــــــــد...
"جانِ مرا بگیــــــر حَوالیِ قتله گــــــــــاهت"
حُ سِ ی ن
تبسـم های نمنــاک تو را وقتی که میبینــم،
دلـــم میگیـــردُ
َتَر میشـــود احساس شیرینــــم!
نشستــــی آنطـــرف ساکت،
ولی یکپــــارچه ابریُ
بوی اشکـــ می آیـــــــد
خـــــــدای من چه میبینــــــم؟
آقاجانــــم فدایت شوم...
تَرَکــ خوردست احساســـــم
و میــــخواهم که بنشینــــم کنارت
مینشینـــــم بی تعارف با ســـــلامی گرم...
به سَــــردی پاسخــــم را میدهی!
یعنی که غمگینـــــــــــم....
یعنی که غمگینـــــــــــم...
پ.ن:
دلــــ ــــم
بهانه ی تو را گرفتـــه آقاجان!
چگونه آرامَش کنــــــــــم؟؟؟؟....
خودت نمی آیــــــی؟؟؟...
امام زمان "عجل الله فرجه" خطاب به یک طلبه ای فرمودند:
چرا به مردم نمیگویی امام زمانــــــــم مظلـــوم است؟
برو بگــو...
مردم مرا فرامـــــوش کردند!
بگو امام زمانـــم غریب است، مردم به یــــاد من نیستنــــد!!
و در جای دیگر فرمودند:
شیعیـان مرا نمیخواهنـــــــد...!!
منبع:در اوج تنهایی ص90 و ص34
آقای غریب من...
چگونـــه بی تفاوت باشـــم وقتی میبینــــم امامــــم اینطور در میــــان شیعیـانش غریبـــ است؟
آقاجـــان تو بگو چه کار از دستـــم بر می آید؟
دیگر توان تحمـــــل غربتت را ندارم...
بگو چه چــــــاره کنم مولا...
دل.نوشت:
آه از دِل مَهــــــدی....
نهـــال نارسیــــده ام بای ذنب قتلت؟
گل ز شاخـه چیده ام بای ذنب قتلت؟
کنار گاهواره ای که ساختم برای تو
آه ز دل کشیــــده ام بای ذنب قتلت؟
من از ملائک خدا میان دود و شعله ها
به گوش خود شنیده ام بای ذنب قتلت؟
پ.ن:
حمله به خانه ی وحی...
شکسته شدن پهلو...
پرپر شدن محسن بن علی...
قربانی شدن یک ثلت از سادات فاطمی...
لبریـــز شوق بـــود که در گوش محسنـــش
یک روز علـــی اقامه بخوانــد ولی نشـــد...
مولانا امام صادق علیه السلام میفرمایند:
هیچ روزی مانند روز محنت ما در کربــلا نمیباشد اگرچه سقیفــه و آتش زدن در خانه امیرالمومنیـن و حسـن و حسیـن و فاطمـه و زینب و ام کلثوم و فضه (علیهم السلام)و قتل محســـن با ضرب لگد عظیم تر و وحشتناک تر و تلخ تر از آن میباشد زیرا که آن اصل روز عذاب است.
نوائب الدهور:ج2ص157
َلعَنَ الله قاتلیک و ظالمیک یا فاطمة الزَّهرا (سَلام الله عَلیها)
اربعیـــن کربُ بلایی نشــــــدم اما شکــــر،
آخــــر ماه صفـــــر زائر مشهــــد شـــده ام.
پ.ن:
شب جمعـــه...
حرم یار..
ورودی باب الجــــواد...
با تمــــــام بدیـــــم باز رهایــــــــم ننمود
خیــــــلی از مرحمت یار به هم ریخته ام...
پدر مهربانــــم سلام!
شرمنـــده ام که با تمام روسیاهیــــم باز آمده ام...
شرمنــــده ام...
تصمیــم گرفته ام
هر روز
بعد از هر نمـــاز،
به جبران سیلــــی هایی که به صورتتـــان زدم؛
آنقـــــدر بر صورتم بکوبــــــم،،
تا شاید دلتــــان بسوزد و نگاهــــــم کنید!
آقای عزیزتـــــر از جانم!
راستش...
این روزها دلم عجیب بهــــانه ی مسجد سهله را میگیــــرد!
آخر همــــان یک بار آتشش زده....
تو بگو از کجــــا برایش بیاورم؟
وقتی دیگر لیاقتـــی نیست برای آن دیــــار...
راستی حضرت جان!
نمیشـــــود بیایید؟
و برای ما جامانـــــده ها از اربعیــــــن بگویید؟
از پیــــاده روی اش...
از عاشقـان دلسوختــــه اش...
موکب ها...
بمیــــرم برایتان که فقط خــــــدا میداند در آن مسیــــر چــــه کشیدید....
چه ها دیدیــــــد...
عمـه...
اسیـری...
پای پــــر آبله...
بلاگردانتــــــان شوم آقا...
ما
اگر روضــــــه میخوانیم
اگر اشکــــ میباریـــــــم
اگر به سر و صورت میزنیـــــم
فقط یک دلیــــل دارد:
شمـــــا را گم کرده ایم و دلمـــان برای آمدنتــان تنگ شده!
پدر مهربانــــــــم
فقط تــــو را میخواهم،
بیا....
اللهم عجل لولیک المظلوم الغریب الطرید الفرج
دَست خــــودم نیست!
این روزها خیـــــــلی حَســود شده ام....
اصلا دِلَــــ ــــم نمیخواهد بشنـــوم امروز فلانی رفت کربَــــلا....
رَفت کــــه رَفت!
دِل من را چِــــــــرا میسوزانید؟
اینکه امسال هم دِلَـــــ ـــــم جامانده،شاید خیــــلی دَلیل داشته باشــد...
ولی...
من هیــــــچ کدام را قبول نـَـــدارم،
مَن به یک دلیـــل خودم را لایق میـــدانستم برای زیارت اربَعیـــن،
"دیـــــوانه ی کوی تـــــو بودن"
و شمـــــا شاید به هِزار دلیـــل امضـــــا نکردید بیایــــم پابوستــان...
بیهـــــوده نَزَن لاف تـــو ای مُدّعی عِشـــق...
که تموم خاطرات کربلامو توش جا گذاشتم
www.abdalzahra-f.blogfa.com)
پ.ن:
اربعیـــــن هم آمــــــد....
کربـــــــلا هم که نرفتــــــــــم...
من کجـــــای دنیایــــم اربابــــ؟؟؟؟؟؟؟
حُ سِ ی ن
اربَعین می رسد از راه و هَمه کوله به دوش
یک نَفــــر نیست که ما را بـه زیارت بِبَـــرد...
حُ سِ ی ن
درونـَــم وِلولـه ایست...
این که مُحَّـــرم هم دارد تمـام میشود.
این که آدم نَشـــدم!
این که هَنـــوز زنده ام از غَم اربابـــم...
این که همه جا حرف، حرف رفتـــن است!
عُشــاق کوله هایشان را هم جلو جلو آمـــاده کرده اند...
من هم وسایلــــم را آماده کرده ام!!
قرآن،کاسه ی آب و دِلــــ ــــم....!
ولی نمیـــدانم دلیل این همه دِلشــــوره را؟!
به دِلـــ ــــم میگویــــم:
تو که خریـــدار َنداری،
پس بیقـــراریت بَهر چیست؟
خوب که فکـــر میکنم،
یاد قَـــــــرار هر ساله ی اش می افتــــم با اربابــــ.
که بجـــای پا
او قَــــرار است تاوَل بزند!
چه شیرین عَهــدی...
پس!
دِلِ کربلاییــــــم بیقـــــرار باش!
و بیقَـــــرار بمان برای اربابت حُ سِ ی ن....
حُ سِ ی ن
