رافضیــــة

(اینجا روضة الحُسیــــن(ع) استـــــــ)

رافضیــــة

(اینجا روضة الحُسیــــن(ع) استـــــــ)

مَـن خاکــِـ کفـــِ پـــای سگـــِ کـــــوی همانـــــــــم
کو خاکـِـ کفــِ پای سگــِ کوی حُسیـــــن(ع) استـــ...


**به امیــد نگاه مهربانت اربابــــــــــ**

به روضة الحُسیــــــــــــن(ع) خوش آمدید.
این وبلاگ ادامه ی وب "یا مولانا یا اباصالح العجل" در بلاگفا می باشد.



یاعلی(ع)

۴ مطلب در آبان ۱۳۹۴ ثبت شده است

مسیر عشـــق...




اربَعین می رسد از راه و هَمه کوله به دوش

یک نَفــــر نیست که ما را بـه زیارت بِبَـــرد...


 حُ سِ ی ن





امسال دلـــم کربلایی میشود...

 

درونـَــم وِلولـه ایست...

این که مُحَّـــرم هم دارد تمـام میشود.

این که آدم نَشـــدم!

این که هَنـــوز زنده ام از غَم اربابـــم...

این که همه جا حرف، حرف رفتـــن است!

عُشــاق کوله هایشان را هم جلو جلو آمـــاده کرده اند...

من هم وسایلــــم را آماده کرده ام!!

قرآن،کاسه ی آب و دِلــــ ــــم....!

ولی نمیـــدانم دلیل این همه دِلشــــوره را؟!

به دِلـــ ــــم میگویــــم:

تو که خریـــدار َنداری،

پس بیقـــراریت بَهر چیست؟

خوب که فکـــر میکنم،

یاد قَـــــــرار هر ساله ی اش می افتــــم با اربابــــ.

که بجـــای پا

او قَــــرار است تاوَل بزند!

چه شیرین عَهــدی...

پس!

دِلِ کربلاییــــــم بیقـــــرار باش!

و بیقَـــــرار بمان برای اربابت حُ سِ ی ن....

 

 

حُ سِ ی ن

 

 

 

 
 

 

 

 

 

 

من آلــوده کجا دیـــدن دلدار کجا؟


مانــند هَـــوای شهر تِهـــران شده ام

باران زده ای که هَمچنان آلــودست...



پ.ن


اربابم...

به سویت که می آیــم،

زشت است دست خـــالی باشم!

همیــــشه دستم پُر است،،

پر از گنــــاه....

بیــــایم یا برگــــردم؟؟




حُ سِ ی ن



و عِشـــق بی سَــــر شد...





 اربابــــــ:

یادت هستــ شَبــ اول " مادرت زَهــرا " پیرهـَن مشکی مان را رفــو کرد؟!

گریــه

اشکـــ

لَطمـــه

آه...


چه زود دهـــه اول تَمــــام شد.،


شب اصـغرت، مادرش رُبـابــــ تسلی میـــداد.

از بــدن اربااربآی علــی اکبـــرت جگــرمـــان سوخت" چه کارهــا که نکردند بابدن جوانتـــ "

چـه امانتــی از حَسَــــن داشتــی..." وای قاســـمـم "


یادش بخیـــــر روز نهــم،

سقــای دشتــ کربلا ابالفضــل ابالفضــل ابالفضــل"
"دستــش شــده از تن جــداابالفضــل ابالفضــل ابالفضــل"

روز بـی سـَـر شدنت چه زَخــمها که برخــود نزدیــم...

شـام غَریبـان ،" رقیـّـه " بی تاب بــود...

قصــه اسارت روضــه ها دارد...

عَمه...
سیـــلی...
سَنگ...
چشـــم چرانی...
مَعجـــر...

گوشـهــ خرابـه دختــرت +جــان+داد...
ســه سال بیشتــر نداشت...{ روضه نمیخوانــم }

زینب ماند و کربـلا...

حسینــ جان از دختـرت سوال نکــن "شرمنــده ات میشــوم "
بگــو من چه کنم "تنهــایــم "




 پ.ن:

 مِثل هر سال پر از حَسـرت اینم که چه زود
 دلمـــــــان تنگـــ برای دهــــــه اوّل شـــــــد

 اربابـــ کربــــلا هم که نرفتـــم!
 البته میدانــــم، 
 "بَــــــــدَم"

 اما با روسیــــاهی تمــــام،
 چشم انتظارِ اربعیـنـــــم...


حُ سِ ی ن