اصلا تمام غُصه ی من کربـَـــلا بُود
آقا تمـــــام دَرد و دِلم با شمـــــــا بُود
آقا دِلـــــم گرفتــه ببین حــــالِ سائلت
اصلا گِــــدای خانه ی تان بینَــوا بُود
شُکرخدا که نوکریت هم به من رسید
اما چه ســـود؛نوکرتان بی وَفــــا بُود
آقا دلَــــم گرفته نگاهـــی به ما بکـــن
داند خُــدا که نالِـــه ی ما بیصــدا بُود
آقا تمـــام حال دِلــــــم گشته بَد خَراب
آقــــا ببیــــن که سائلتـــان بی دَوا بُود
حرفم تمـــام؛صُحبت خود کم کنم ولی
آقا تمـــام غُصـه ی من کربـــَـــلا بود
پ.ن:
مَن همان خستـه ی بی حوصله ی غم زده ام؛
آدم بَد قِلقی که رگ خوابش حَـــــــــــرم است...
حُ سِ ی ن
سلام علی آل یس
پدر مهربانــــم سلام...
دیریست بی حضورتان غــــم باد شده ایم کنج خانه!
حوصـــله ای نمانده برایمان!
این قرص و داروها هم دیــــگر جواب نمیدهد..
هیچ چیز آرامـــم نمیکند؛
راستش...
دلــــــم قرص ماه میخواهد!
چیزی شبیه روی شمـــــا...
دلــم سخت تنگِ روی ماهتــــــان شده...!
آقای من
وقتش نرسیده بیایید و این مَنِ گمشـــــده را بیابید؟
منی که زیر روزمُــــردگی هایش تلنبــار شده!
جَلایش دهیــــد؟
آدمــش کنیـــد؟
من...
وقتی دلـــــــم به لرزه می افتد؛
چشمم پر از اشک...
فقط آمدنتـــــــان را داد میزنم!
خدا را چــــه دیدی!
ما بَــــــدها هم دل داریم دیگر...
یا أبانا
إستغفرلَنا ذنوبَنا
إنّا کُنّا خاطِئیــن
فقــــط
"دعایمــــان کنید ناخلف نشویــم"
بالزینبــــ...
اللّــهم عجِّل فَرج مُنتقــــم الزهــــرا سلام الله علیها