قــــرار ملاقات بعــدی؛ کِی؟

تصویرم رو به گنبــــدت ماند
کفش هایــــم کفشـــــداری حَرَمَت!


و دلــــــ ــــــم...

ماند کــــــهـ ماند!

یادت هست شب آخــــــر؟
وقت سحــــــر؟
بین الحَرَمیــــــن؟
سرِ قرارمـــــان؟؟

انگار این دِل باورش نمیشــــد که وقت جـــــدا شدن از مَحبوبـــــ است؟!

آخــــــــــرهم نتوانستم بیــارمش؛
در آن هیاهوی عاشـِـــقی گُمَـــش کردم!


و حالا این "مَن" بودم که صــــد بار مُــــردَم...
َزجـــهـ زدم....
افتـــــادم....

اما انگار نــــــه انگار؛

انگار وقتـــ، تمـــــــام شده بود و باید به جَهنّــــــــــم ابدی برمیگشتــــم!

و امــــروز که یکـــ سال از آن ملاقاتـــِ عاشـِــــقی میگذرد؛

مَن...
این مَن برای تــــو؛
برای بین الحــــرمــینت؛
برای نگاه به گنبــــدت؛
برای کبــــوترانت؛
برای ....

تنگــــــــ شُده،،،


دلتنگـــــــــــم و این نیاز به هیــــچ زبان شاعــرانه ای ندارد؛

در این دِلتنگــــــی ها زورم به تَنهـــا چیزی که مــیرسد بُغضِ است!

اربابـــــــ :

آنقدر وسوســـه دارم بنویســـم که نگو
آنقدر حســرت دیدار تــــو دارم که نگو
بس که دلتنگ توام از سر شب تا حالا
آنقدر بوسه به تصـویر تو دادم که نگو



بغض نوشت:

پا برهنــــه تو حـَـــــــرَم با زائرا یادش بخیـــــــــــر...

12/11/93

حُ
سِ
ی
ن